„List do Seneki”

Lucyliusz pozdrawia swego Senekę.

Wszystkie listy od Ciebie przeczytałem,

w sercu je odczuwałem, w głowie rozpatrywałem.

I choć autorytetów nie mam,

jesteś mi najbliższy,

Twoje słowa cenię,

to dla mnie nauki wielkie, mistrzu.

A tak jak myślę, o innych moich kompanach,

to lubię się w nich wsłuchać,

zsynchronizować się w ich energię przetrwania.

I choć chyba jestem nawet nazbyt indywidualistą,

ludzie mi dają radość,

szczególnie Ci, którzy są blisko.

I choć nie jestem w stanie zrozumieć każdego,

staram się pojąć człowieka napotkanego,

i widzieć jego plusy wszelkie,

oby mi się to nie znudziło nigdy!
Bo minusy, choć można wyliczać bez końca,

nic nie dają, a zabierają moc nam.