“Lunatronik”

Kochało wiele Lunatronika kobiet,

może dlatego, że to dobry człowiek.

Po czasie jednak zabierały mu rękę,

bo palec chciał dać za bardzo chętnie.

Grzechu w nim nie było wcale,

gdy się poświęcał kobiecie cały.

Za swoje oddanie dostał sromotną karę,

zakaz zbliżania się do historii na stałe.

Wzdycha Lunatronik nad własnym losem,

taka tragedia zdarza się czasem.

Myśli, że jest innym człowiekiem,

zniszczonym, pękniętym na pół sedesem.

Ale widać w nim jeszcze iskierki sobą bycia,

i stara się zbierać okruchy życia.

Zamiast kiblem, osobą się stanie

otwartym na “te warte”,

a nie na “te na nie”.